در حقیقت تمامی موتورهای جتی که دارای توربین هستند توربین گاز (ولی اصطلاح توربین گاز بیشتر به موتورهای جتی داده میشود که هدف استفاده از آنها تولید رانش نیست بلکه چرخاندن توربین و اکثرا برای تولید برق است و برخی اوقات در طراحی و نحوه قرار گرفتن توربین ها و نازل با انواع دیگر موتور جت تفاوت عمده ای دارند در توربین های بخار برای چرخاندن توربینها ابت

مقدمه :

در حقیقت تمامی موتورهای جتی که دارای توربین هستند توربین گاز (ولی اصطلاح توربین گاز بیشتر به موتورهای جتی داده میشود که هدف استفاده از آنها تولید رانش نیست بلکه چرخاندن توربین و اکثرا برای تولید برق است و برخی اوقات در طراحی و نحوه قرار گرفتن توربین ها و نازل با انواع دیگر موتور جت تفاوت عمده ای دارند . در توربین های بخار برای چرخاندن توربینها ابتدا آب را توسط سوختهای فسیلی حرارت میدهند تا آب تبدیل به بخار شود و بخار سبب چرخش توربین میشود که این سیستم دارای ضعفهایی است از جمله حجیم بودن دستگاهها و تشکیلات نیروگاه ولی در توربین گاز مرحله تبدیل آب به بخار حذف شده است و گاز های داغ خروجی که در توربین بخار هدر میشوند در این حالت مستقیما سبب چرخش توربین میگردد .

توربین گازی که در پایین مشاهده میکنید دارای کمپرسور شعاعی (گریز از مرکز) و توربین محوری میباشد

سیستم تعلیق چیست؟

امروزه راحتی سرنشینان مهم ترین هدف سازندگان خودرو است.یكی از مهم ترین عوامل راحتیسرنشینان جلوگیری از انتقال ارتعاشات حاصل از محیط خارج به سرنشینان است. این ارتعاشات میتواند ناشی از عوامل متعددی مانند ترمز كردن ،حركت در پیچ و ناهمواریهای جاده و .... باشد. برای تحقق این هدف ،بین چارچوب شاسی و چرخهای خودرو سیستم تعلیق را كار گذاشته اند.

سیستم تعلیق ،مجموعه فنرها،كمك فنرها و تمام سازوكارهایی است كه برای ایجاد راحتی سفر و فرمانپذیری خودرو به كار میروند.

هر سیستم تعلیق دو هدف كلی دارد:

۱-راحتی سرنشینان

۲-فرمایپذیری و كنترل خودرو

هدف اول به واسطه جدا كردن سرنشینان از ناهمواریهای جاده فراهم میشود. كه این وظیفه به وسیله اجزای انعطاف پذیر مانند فنر و عضو میرا كننده (كمك فنر)انجام میپذیرد.در واقع اكثر كار سیستم را فنرها انجام میدهند،از كمك فنرها نیز همان طور كه اشاره شد برای میرا كردن نوسان فنرها بعد از برخورد با ناهمواریها در جاده استفاده میشود.به طوری كه اگر كمك فنر استفاده نشود ،اتومبیل بعد از برخورد با ناهمواریها به دفعات و با دامنه نسبتا زیاد نوسان میكند و این برای سرنشینان ناخوشایند است.

هدف دوم نیز به وسیله جلوگیری از غلط خوردن و پرتاب شدن خودرو و حفظ تماس چرخها با جاده میسر میشود.این وظیفه با استفاده از بازوهای مكانیكی كه اتصال اكسل یا چرخها به بدنه یا شاسی را ممكن میسازد،انجام میشود.

خواص یك سیستم تعلیق كه برای دینامیك خودرو اهمیت زیاد دارد در رفتار حركتی و پاسخ ان به نیروها و ممنتوم های است كه از تایرها به شاسی انتقال میابد.

در واقع سیستم تعلیق یكی از اجزای واحد شاسی در هر خودرو سبك و سنگین است كه در ناحیه ای بین محور عرضی انتقال قدرت چرخها و قسمت بدنه خودرو قرار میگیرد.

اجزای سیستم تعلیق:

قبل از بررسی اجزای تشكیل دهنده سیستم تعلیق و سازو كارهای ان باید به خاطر داشته باشیم كه یك خودرو در حال حركت چیزی بیش از چرخش چرخهاست، به طوری كه با چرخش چرخها و حركت اتومبیل ،سیستم تعلیق در هر لحظه در وضعیت تعادل دینامیكی میباشد. یعنی به طور مداوم اتومبیل را با شرایط متغیر جاده تطبیق میدهد.

اصلی ترین اجزای سیستم تعلیق عبارت است از:

۱-فنرها (spring)

2-كمك فنرها (shock absorber)

۳-ستونهای نگهدارنده(struts)

۴-تایر(tire)

این اجزا ودیگر جزییات تشكیل دهنده سیستم تعلیق به منظور ایفای شش نقش زیر طراحی میشوند.

۱-ثابت نگه داشتن ارتفاع خودرو در حال حركت

۲-كاهش اثرات نیروهای حاصل از ضربه

۳-حفظ مسیر صحیح چرخها

۴-تحمل وزن خودرو

۵-حفظ تماس چرخها با جاده

۶-كنترل مسیر حركت خودرو

نقش فنرها در سیستم تعلیق:

فنرها اجزای انعطاف پذیری هستند كه وزن بدنه و چارچوب و همچنین بار اضافی انومبیل را تحمل میكند و ارتفاع ان را در حین حركت ثابت نگه میدارد.همچنین با نوسان كردن از انتقال ارتعاشات شدید حاصل از برخورد با موانع به بدنه و چارچوب به طور نسبی جلوگیری میكند.

بهترین فنرها به سرعت ارتعاشات به وجود امده توسط جاده را جذب میكنند و به ارامی به حالت نرمال برمیگردند.فنرهایی كه خیلی نرم و انعطاف پذیر هستند نوسانات بیشتری را برای قسمت فوقانی اتومبیل باعث میشوند،در صورتی كه فنرهای سخت اجازه ارتعاش زیاد را به اجزای اتومبیل نمیدهند.در واقع فنرها اتصال انعطاف پذیر بین چرخها و بدنه ایجاد میكنند.

در ضمن برای درك بهتر سازوكار فنرها در سیستم تعلیق خودرو اشنایی با در مفهوم زیر ضروری به نظر میرسد.